شروع رویش دندانهای شیری از ۴ تا ۱۸ ماهگی ممکن است متغیر باشد.رویش زود یا دیر هنگام دندانها جای نگرانی ندارد.

آخرین دندان شیری هم حدود ۲-۳ سالگی در می اید. هر فک ۱۰ دندان شیری و در دو فک مجموعا ۲۰ دندان رویش می یابد.

از حدود پنج و نیم سالگی تا دوازده سالگی به‌تدریج دندان‌های شیری لق می‌شوند و می‌افتند و معمولا دو تا شش ماه پس از افتادن هر دندان شیری، دندان دایمی جانشین رویش می‌یابد.

در حدود شش سالگی، اولین دندان آسیاب دائمی، در پشت دندان های شیری می روید. که بسیاری از والدین آن را با دندان شیری اشتباه می گیرند. معمولا اولین پوسیدگی دندان های دائمی نیز به دلیل همین اشتباه و بی اهمیت شمردن، در دندان های آسیاب اول رخ می دهد.

از ویژگی های این دوره، وجود هم زمان دندان های شیری و دائمی در دهان است که والدین می بایست به دقت فرآیند و زمان ریختن دندان های شیری و رویش دندان های دائمی را کنترل کنند.

بعد از دوازده سالگی، نباید هیچ دندان شیری در دهان باقی بماند. و بیست و هشت دندان دائمی می رویند.